Atasözleri
E-KÜTÜPHANE
ATASÖZLERİ
Aç katık istemez, uyku yastık istemez.
Aç ne yemez, tok ne demez.
Aç tavuk kendini buğday ambarında görür.
Açma sırrını dostuna; o da söyler dostuna.
Adam adamdır, olmasa da pulu; eşek eşektir, atlastan olsa da çulu.
Adamın eti yenmez, derisi giyilmez; tatlı dilinden başka nesi var.
Adamın kıymetini adam bilir.
Akacak kan damarda durmaz.
Akıl insanın külahında bir çividir. Ara sıra yumruk yemeden kafanın içine girmez.
Alma mazlumun âhını çıkar aheste aheste.
Anlayana sivrisinek saz; anlamayana davul zurna az.
Aslan yatağından belli olur.
Ateş olmayan yerden duman çıkmaz.
Aza kanaat etmeyen çoğu bulamaz.
Bal olan yerde, sinek de bulunur.
Bilmemek ayıp değil, öğrenmemek ayıp.
Bir musibet bin nasihatten yeğdir.
Cahile laf anlatmak deveye hendek atlatmaktan zordur.
Cahilin dostluğundan âlimin düşmanlığı yeğdir.
Denize düşen, yılana sarılır.
Doğru bilinmeyince, eğri bilinmez.
Domuz derisinden post, eski düşmandan dost olmaz.
Dost başa, düşman ayağa bakar.
Duvarı nem, insanı gam yıkar.
Eyersiz ata binen tez iner.
Gençlikte para kazan, kocalıkta kur kazan.
Gülü seven dikenine katlanır.
Güneş balçıkla sıvanmaz.
İğneyi evvela kendine sok, sonra çuvaldızı ele.
İki cambaz, bir ipte oynamaz.
İşi olmayanın aşı olmaz.
İşleyen demir ışıldar.
İşten artmaz, dişten artar.
İtle dalaşmaktansa, çalıyı dolaşmak yeğdir.
İyiliğe iyilik her kişinin kârı, kötülüğe iyilik er kişinin kârı.
Kabahat samur kürk olsa kimse üstüne almaz.
Kelin ilacı olsa başına sürer.
Kendi düşen ağlamaz.
Kişi vezir olmakla adam olmaz.
Kömürcü ile dost olanın, eline kara bulaşır.
Köpek artığı ile aslan beslenmez.
Körle yatan, şaşı kalkar.
Kurt kocayınca, köpeğin maskarası olur.
Lafla peynir gemisi yürümez.
Lezzetsiz çorbaya tuz kâr etmez.
Mum, dibine ışık vermez.
Ne ekersen, onu biçersin.
Öfkeyle kalkan zararla oturur.
Sanat, altın bileziktir.
Söz gümüşse, sükût altındır.
Su testisi su yolunda kırılır.
Şaşkın misafir ev sahibini ağırlar.
Taşıma su ile değirmen dönmez.
Tilkinin dönüp geleceği yer kürkçü dükkânıdır.
Yılan kendi eğrisini bilmez, deveye “boynun eğri”, der.
Cahile laf anlatmak deveye hendek atlatmaktan zordur.
Cahilin dostluğundan âlimin düşmanlığı yeğdir.
Denize düşen, yılana sarılır.
Doğru bilinmeyince, eğri bilinmez.
Domuz derisinden post, eski düşmandan dost olmaz.
Dost başa, düşman ayağa bakar.
Duvarı nem, insanı gam yıkar.
Eyersiz ata binen tez iner.
Gençlikte para kazan, kocalıkta kur kazan.
Gülü seven dikenine katlanır.
Güneş balçıkla sıvanmaz.
İğneyi evvela kendine sok, sonra çuvaldızı ele.
İki cambaz, bir ipte oynamaz.
İşi olmayanın aşı olmaz.
İşleyen demir ışıldar.
İşten artmaz, dişten artar.
İtle dalaşmaktansa, çalıyı dolaşmak yeğdir.
İyiliğe iyilik her kişinin kârı, kötülüğe iyilik er kişinin kârı.
Kabahat samur kürk olsa kimse üstüne almaz.
Kelin ilacı olsa başına sürer.
Kendi düşen ağlamaz.
Kişi vezir olmakla adam olmaz.
Kömürcü ile dost olanın, eline kara bulaşır.
Köpek artığı ile aslan beslenmez.
Körle yatan, şaşı kalkar.
Kurt kocayınca, köpeğin maskarası olur.
Lafla peynir gemisi yürümez.
Lezzetsiz çorbaya tuz kâr etmez.
Mum, dibine ışık vermez.
Ne ekersen, onu biçersin.
Öfkeyle kalkan zararla oturur.
Sanat, altın bileziktir.
Söz gümüşse, sükût altındır.
Su testisi su yolunda kırılır.
Şaşkın misafir ev sahibini ağırlar.
Taşıma su ile değirmen dönmez.
Tilkinin dönüp geleceği yer kürkçü dükkânıdır.
Yılan kendi eğrisini bilmez, deveye “boynun eğri”, der.
Acındırırsan arsız olur, acıktırırsan hırsız olur.